Όνειρο ζωής

Όλοκλήρωση μιας μέρας, και ο ύπνος έρχεται απλά.

Νόημα να βρεις θες μα δύσκολο να διεισδύσει κανείς στα άδυτα της σκέψης και της λογικής.

Ελπίδα για κάτι διαφορετικό, μακρινό, άυλο.

Ισορροπία στην ουσία μιας ζωής που κατακεραυνώνει κάθε «σταθερότητα» του χτες.

Ρίχτηκες με μανία να τα αλλάξεις όλα; Ποια όλα; Ποια να αλλάξεις;

Οραματίστηκες ποτέ μια πόλη χωρίς προβλήματα, ρυθμούς; Τι πόλη θα ήταν αυτή άραγε;Τι θα ήσουν εσύ;

 

Στην εκπνοή αυτού του χρόνου…

Αυτός ο χρόνος σε λίγο τελειώνει, έφερε χαρά και λύπη.

Νομίσαμε ότι μας ξεγελά αλλά εμείς ξεγελαστήκαμε

με τους εαυτούς μας.

Αγαπήσαμε, ξετρελαθήκαμε.

Πικραθήκαμε και ανησυχούμε.

Οραματιστήκαμε άραγε τίποτα μέσα σε αυτή την

πλημμύρα των πληροφοριών;

Λυτρωθήκαμε από όσα κουβαλούσαμε;

Ώρα για απολογισμό λοιπόν…

Ό,τι κι αν σκεφτώ

♥Όλα μοιάζουν σαν το όνειρο να πέρνει σάρκα και οστά.

Είναι  η καθημερινότητα που άλλαξε αλλά δεν είναι μονότονη;

Είναι ο τρόπος ζωής που κάθε μέρα δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί;

Ποιος να το ξέρει άλλωστε!

♥Χρησιμοποιώ το πιο ουσιαστικό και συνεχίζω.

Δεν αναλώνομαι στο ίσως αυτό ίσως εκείνο.

Όλα είναι ένα παρόν με σημαινόμενα του παρελθόντος.

Πέρασε κιόλας ένας μήνας

Σαν χτες φαντάζει η μέρα που πήγαμε στο μαιευτήριο για να γεννηθεί το ανθρωπάκι που έχει γεμίσει τη ζωή μας.

Είναι πράγματι ένας απίστευτος συνδυασμός από γελάκια και βλέμματα που σε αιχμαλωτίζουν. Πρόκειται για ένα μπομπιράκι που ξέρει να ζητάει ό,τι θέλει και να το διεκδικεί επίμονα (όπως πρέπει). Βέβαια αν αυτές οι απαιτήσεις είναι βραδινές μας ακούει όλη η πολυκατοικία:)

Πριν ένα μήνα αν μου έλεγαν ότι θα υπάρχει χρόνος να κοιμάμαι έστω και λίγο μετά από κάποιες μέρες μου φαινόταν παραμύθι. Κι όμως τελικά όλα βρίσκουν το δρόμο τους.

Μπορεί να ήταν δύσκολος αυτός ο μήνας αλλά μου έμαθε τόσα πολλά και με γέμισε τόσο πολύ που πιστεύω ότι είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί και πράγματι θα το έκανα πιο πριν αν ήξερα πόσο πολύ σε γεμίζει ένα παιδί και ιδιαίτερα με τον άνθρωπο που αγαπάς.

Σε κάποιο άλλο διάλειμμα από τις γλυκές «απαιτήσεις» του μπεμπάκου θα τα ξαναπούμε.

Φιλιά σε όλους.

Τη φωτογραφία αυτή την τράβηξα στις περσινές διακοπές στην Κέρκυρα. Συγκεκριμένα είναι στην Παλαιοκαστρίτσα από ψηλά.

Μεγαλώνοντας την κάθε μέρα

Κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό

Κάθε μέρα και ένα γελάκι, μια κίνηση νέα, ένα νέο βλέμμα.

Κάθε στιγμή και και ένα νέο όνειρο

Κάθε στιγμή και το αύριο φαντάζει μακρινό.

Κάθε στιγμή και όλο το σύμπαν συνωμοτεί για μια αγκαλιά.

Όλα μετρώντας στιγμές και ομορφαίνοντας τη μέρα!

Είναι όλη σου η ζωή.

Είναι κάτι στιγμές που σου μένουν για πάντα στη μνήμη.

Είναι κάτι εικόνες που ποτέ δεν ξεχνάς.

Είναι κάτι παιχνίδια που παίζει η ζωή που σε κάνουν να τη λατρεύεις.

Είναι η είδηση ότι θέλησε ο Θεός να φέρεις στον κόσμο σε λίγους μήνες μια νέα ζωή.

Είναι η ευτυχία !